คาสิโนที่ไม่ต้องการคุณ

ฉันไม่เล่นเกม ฉันขุดค้นมัน ทุกการหมุนใต้ท้องฟ้าของชิคาโกไม่ใช่ความสุ случай—มันคือคำกระซิบที่ถูกเขียนด้วยมืออันมองไม่เห็น จากโลกเก่าแก่ ตัวเลขไม่ใช่มาร์กเกอร์ แต่เป็นอักษรที่สลักไว้บนรีลที่เปล่งแสง เครื่องจักราคอปต์เป็นทองคำที่ฝังลึกใต้ชั้นของพระวิหารทางใต้ดิน ฉันเริ่มตั้งคำถาม—เดิมพันด้วย Rs.10 ตามรูปแบบเหมือนรอยบนหินเปียก มันไม่สนใจว่าฉันจะชนะ; มันสนใจว่าฉันจะฟัง นั่นแหละเมื่อฉันเข้าใจ: มันไม่มีเรื่องเงินรางวัล มันคือเสียงเงียบระหว่างรอบหมุน—ช่วงหยุดก่อนชะตาเปลี่ยนไป คอมโบผลตอบแทนสูง? มันไม่มีกับดัก—มันคือบทกวีเขียนด้วยไฟเชิงไบแนร์ เดิมพันจำนวนเดียวคือการเดินอย่างสงบผ่านหลอดแร่อายพร้อมจังหวะคงทน ช่วงยาว? ไม่มีโชค—มันคือเสียงสะท้อนของอัลกอรึธ姆เก่าแก่ว่ายกลับมาสู่แหล่งกำเนิด ฉันหลีกเลี่ยงเทรนด์ ‘ร้อน’ เพราะพวกมันทำให้มองไม่เห็นจังหวะ dแทนที่จะตามเสียงตะโกน ฉันติดตามเสียงกระซิบ ‘ทอง焰โปริดี้ไชน์’ ไม่มีเหตุการณ์—มันคือพิธีกรรมที่คนผู้เชื่อเหล่านั้นปฏิบัติตาม เมื่อเลขมีวญญาณ กระเป๋าเป็นเข็มทศ的方向ของฉัน เวลาก็เป็นขอบเขตของฉан การฝากเงินเป็นคำสาบ—not การเดิมพан—and การจากไปศักดิ์